* * * (w kacwinie)

w Kacwinie

czas płynie

okrutniej

młyńskie koło

zamarło

na wieki niepamięci

drzazgi serce ranią

sypią się sypańce

z glinianych głów

kapelusze zlatują

w proch się obracają

rozsypańce

w Kacwinie

czas płynie

wodospad

myśli

zagłusza

listopad, 1994